Şeytanın Hileleri

Konu: Şeytanın Hileleri C.tesi Ağus. 23, 2008 7:47 pm

Muhyiddin-i Arabi'nin "Seceret'ül Kevn" adlı eserindendir..

Alemlerin
Rabbi olan Allah'a hamd olsun... Salat ve selam, efendimiz Emin
Peygamber Muhammed'e... Sonra, onun ak aline... ve ashabının tümüne
olsun.

İbn-i Abbas (r.a.) Hz.'inden naklen Mu-az b. Cebel rivayet ediyor

-
Bir gün Resülullah (s.a.v.) ile beraberdik. Ensardan birinin evinde
toplanmıştık... Tam bir cemaat olmuştuk. Sohbete dalmıştık. Bu arada,
dışarıdan bir ses geldi;

- Ev sahibi... İçerdekiler.. Eve girmem için bana izin verir misiniz? Benim sizden bir dileğim var. Görülecek bir işim var.

Bunun
üzerine, herkes Resûlullah (s.a.v.) Efendimizin yüzüne bakmaya başladı.
Orada ve her zaman büyük oydu... izin ondan çıkacaktı. Resülullah
(s.a.v.) Efendimiz, duruma vakıf oldu ve:

- "Bu seslenen kimdir, bilirmisiniz?.." Buyurdu... Biz hep birden şöyle dedik:

- En iyi bilen Allah ve Resulüdür. Bunun üzerine Resûlullah (s.a.v.) Efendimiz:

- "O, laîn İblistir. -Şeytandır-. Allah'ın laneti onun üzerine olsun..."

Buyurunca; hemen Hz. Ömer:

- Ya Resülullah, bana izin veriniz onu öldüreyim.

Dedi... Resülullah (s.a.v.) Efendimiz bu izni vermedi; şöyle buyurdu:

- "Dur ya Ömer, bilmiyor musun ki; ona belli bir vakte kadar mühlet verilmiştir.. Öldürmeyi bırak."

Sonra şöyle buyurdu:

-
"Kapıyı ona açın gelsin... O, buraya gelmek için emir almıştır.
Diyeceklerini anlamaya çalışınız. Size anlatacaklarını iyi
dinleyiniz..."

* * *

Bundan sonrasını ondan dinleyelim; yani Ravi'den. Şöyle anlattı:

-
Kapıyı ona açtılar, içeri girdi ve bize göründü. Bir de baktık ki,
şekli şu: Bir ihtiyar. Şaşı. Aynı zamanda köse. Çenesinde altı veya
yedi kadar kıl sallanıyor. At kılı gibi. Gözleri yukarı doğru açılmış.
Kafası, büyük bir fil kafası gibi. Dudakları da, bir manda dudağına
benziyordu.

Sonra, selam verdi, onun bu selamına Resulullah (s.a.v.) Efendimiz şu mukabelede bulundu:

- "Selam Allah'ındır ya laîn..."

Sonra ona şöyle buyurdu:

- "Bir iş için geldiğini duydum; nedir o iş?"

Şeytan şöyle anlattı:

- Benim buraya gelişim, kendi arzumla olmadı. Mecburen geldim.

Resulullah (s.a.v.) Efendimiz sordu:

- "Nedir o mecburiyet?" Şeytan anlattı:

- İzzet sahibi Rabbın katından bana bir melek geldi. Ve dedi ki:

-
Allah-ü Teala sana emir veriyor: Muhammed'e gideceksin. Ama düşük ve
zelil bir halde. Tevazu ile. Ona gideceksin ve ademoğullarını nasıl
kandırdığını anlatacaksın. Onları nasıl aldattığını söyleyeceksin bir
bir ona. Sonra o; sana ne sorarsa doğrusunu diyeceksin.

Sonra... Allah-ü Teala buyurdu ki:

-
Söylediklerine bir yalan katarsan, doğruyu söylemezsen... seni kül
ederim; rüzgar savurur.. Düşmanların önünde, seni rüsvay ederim.

İşte... böyle; ya Muhammed, o emir üzerine sana geldim.

Arzu
ettiğini bana sor. Şayet bana sorduklarına doğru cevap vermezsem;
düşmanlarım benimle eğlenecek. Şu muhakkak ki, düşmanlarımın
eğlencesi olmaktan daha zor bir şey yoktur.

* * *

Bundan sonra, Resüiullah (s.a.v.) Efendimiz şöyle sordu:

- "Madem ki, sözlerinde doğru olacaksın. O halde bana anlat: Halk arasında en çok sevmediğin kimdir?"

Şeytan şu cevabı verdi:

-
Sensin, ya Muhammed... Allah'ın yarattıkları arasında senden daha çok
sevmediğim kimse yoktur. Sonra, senin gibi kim olabilir ki? Resulullah
(s.a.v.) Efendimiz sordu:

- "Benden sonra, en çok kimlere buğuzlusun ve sevmezsin?.." Şeytan anlattı:

- Müttaki bir gence ki... varlığını Allah yoluna vermiştir.

Bundan sonra, sual cevap aşağıdaki şekilde devam etti. Resülullah (s.a.v.) Efendimiz sordu; şeytan anlattı:

- "Sonra kimi sevmezsin?"

- Kendisini sabırlı bildiğim, şüpheli işlerden sakınan alimi...

-"Sonra?.."

- Temizlik işinde... yıkadığı yerleri üç defa yıkamaya devam eden kimseyi.

-"Sonra?.."

- Sabırlı olan bir fakiri ki; ihtiyacını hiç kimseye anlatmaz... Halinden şikayet etmez.

- "Peki, bu fakirin sabırlı olduğunu nereden bilirsin?.."

Ya Muhammed, ihtiyacını kendi gibi birine açmaz. Her kim ihtiyacını kendi gibi birine üç gün üst üste anlatırsa, Allah onu

sabredenlerden
yazmaz. Sabırlı kimselerin işi buna benzemez. Hasılı, onun sabrını;
halinden, tavrından ve şikayet etmeyişinden anlarım.

- "Sonra kim?.."

- Şükreden zengin.

- "Peki, ama o zenginin şükreden olduğunu nasıl anlarsın?.."

- Onu görürsem ki, aldığını helal yoldan alıyor ve mahalline harcıyor. Bilirim ki:

O şükreden bir zengindir.

* * *

Resülullah (s.a.v.) Efendimiz bu defa mevzuu değiştirdi ve ona başka bir sual sordu:

- "Peki, ümmetim namaza kalkınca, senin halin nice olur?.."

- Ya Muhammed, beni bir sıtma tutar. Titrerim.

- "Neden böyle olursun; ya laîn?.."

- Çünkü bir kul, Allah için secde edince bir derece yükselir.

- "Peki, ya oruç tuttukları zaman nasıl olursun?.."

- O zaman da bağlanırım. Taa, onlar iftar edinceye kadar.

- "Peki, ya hac yaptıkları zaman nasıl olursun?.."

- O zaman da, çıldırırım.

- "Peki, ya Kuran okudukları zaman nasıl olursun?.."

- O zaman da, eririm. Tıpkı ateşte eriyen bir kurşun gibi eririm.

- "Peki, ya sadaka verdikleri zaman halin nasıldır?.."

- Ha, işte... o zaman halim pek yaman olur. Sanki sadaka veren, bir testere alır eline ve beni ikiye böler.

Resülullah (s.a.v.) Efendimiz sebebini sordu:

- "Neden öyle testere ile ikiye biçilirsin, ya Eba mürre?"

Bunun üzerine İblis:

- Onu da anlatayım...

Dedikten sonra anlatmaya başladı:

- Çünkü sadakada dört güzellik vardır. Şöyle ki:

1- Allah-ü Teala, sadaka verenin malına ihsan eyler.

2- O sadaka, veren kimseyi halkına sevdirir.

3- Allah-ü Teala, onun verdiği sadakayı, cehennemle arasında bir perde yapar.

4- Allah-ü Teala, belayı, sıkıntıyı ve ahları ondan defeder.

Konu: Geri: Şeytanın Hileleri C.tesi Ağus. 23, 2008 7:47 pm

* * *

Bundan sonra, Resülullah (s.a.v.) Efendimiz ashabı hakkında ona bazı sorular sordu:

- "Ebubekir için ne dersin?.." İblis buna şu cevabı verdi:

- O bana, cahiliyet devrinde bile itaat etmedi... İslam’a girdikten sonra nasıl bana itaat eder?

- "Peki, Ömer b. Hattab için ne dersin?.."

İblis buna da şu cevabı verdi:

- Allah'a yemin ederim ki, her gördüğüm yerde ondan kaçtım.

- "Peki Osman b. Affan için ne dersin?.."

- Ondan utanırım... hem de çok... Nasıl ki, Rahman'ın melekleri de ondan utanırlar. ..

- "Peki, Ali b. Ebutalib için ne dersin..."İblis onun için de şöyle dedi:

-
Ah, onun elinden bir kurtulsam... O, kendi başına kalsa; ben de kendi
başıma kalsam... O, beni bıraksa... ben de onu bıraksam... Ben onu
bırakırım; ama o beni bırakmaz.

Resülullah (s.a.v.) Efendimiz,
yukarıdaki soruları sorduktan ve şeytanın verdiği cevaplar da kısmen
bittikten sonra, şöyle buyurdu:

- "Ümmetime saadet ihsan eden; seni de taa, belli bir vakte kadar şaki kılan Allah'a hamd olsun."

Resülullah (s.a.v.) Efendimiz o cümlesini duyan laîn İblis şöyle dedi:

- Heyhat, heyhat... Ümmetin saadeti nerede? Ben, o belli vakte kadar diri kaldıkça, sen ümmetin için nasıl ferah duyarsın?..

Ben,
onların kan mecralarına girerim. Etlerine karışırım. Ama onlar, benim
bu halimi göremez ve bilemezler, beni yaratan ve baas gününe kadar bana
mühlet veren Allah'a yemin ederim ki:

Onların tümünü azdırırım.
Cahillerini ve alimlerini... Ümmilerini ve okumuşlarını... Facirlerini
ve abidlerini... Hasılı, bunların hiçbiri elimden kurtulamaz.

Fakat... Allah'ın halis kullarını... Evet, bunları azdıramam.

Bunun üzerine Resülullah (s.a.v.) Efendimiz sordu:

- "Sana göre ihlas sahibi olan muhlis kullar kimlerdir?.."

Bu suale İblis şu cevabı verdi:

- Bilmez misin? ya Muhammed, bir kimse ki, dirhemini ve dinarını sever... O Allah için bir ihlasa sahip değildir.

Bir
kimseyi görürsem ki; dirhemini ve dinarını sevmez; övülmekten, medh
edilmekten hoşlanmaz... bilirim ki o: İhlas sahibidir... Hemen onu
bırakır kaçarım.

Bir kul, malı ve övülmeyi sevdiği süre, kalbi
de dünya arzularına bağlı kaldığı müddet, o size vasfım yaptığım
kimseler arasında bana en çok itaat edendir.

Bilmez misin ki; mal sevgisi, büyük günahların en büyüğüdür.

Bilmez misin ki; ya Muhammed, baş olma sevgisi yine büyük günahların en büyükleri arasındadır.

İblis, anlatmaya devam etti:

-
Ya Muhammed, bilmez misin?.. Benim yetmiş bin tane çocuğum var.
Bunların her birini bir başka yere tayin etmişimdir. Sonra... o her
çocuğumla birlikte yine yetmiş bin tane şeytan vardır.

Onların bir kısmını ulemaya gönderdim.

Bir kısmını gençlere yolladım.

Bir kısmını da, meşayiha saldım.

Bir kısmını da, ihtiyar kadınlara musallat ettim.

Gençlere gelince; aramızda hiçbir anlaşmazlık yoldur. Onlarla gayet iyi geçiniriz.

Çocuklara gelince... onlarla da, bizimkiler istedikleri gibi birlikte oynarlar.

Bizimkilerin bir kısmını da, abidlerin başına dert ettim. Bir kısmını da zahidlerin.

Onlar,
bunların yanına girer; halden hale sokarlar. Bir tepeden öbürüne...
hep dolaştırıp dururlar. Öyle bir hal alırlar ki; başlarlar,
sebeplerden herhangi birine sövmeye...

İşte... böylece, onlardan
ihlası alırım... Onlar, bu haller ile, yaptıkları ibadeti, ihlassız
yaparlar gayrı... Ama, bu hallerinin farkında olamazlar.

İblis, bundan sonra, aldattığı bir rahibin hikayesini anlatmaya geçti. Ve şöyle dedi;

- Bilmez misin, ya Muhammed, Rahip Barsisa; tam yetmiş yıl ihlas ile Allah'a ibadet etti.

Bu ibadetleri sonunda, ona öyle bir hal ihsan edilmişti ki: Her dua ettiği hasta, duası bereketi ile şifayap oluyordu.

Onun peşine takıldım; hiç bırakmadım... Zina etti. Katil oldu. Sonunda da küfre girdi.

Bu o kimsedir ki; Allah-ü Teala aziz kitabında, ona şöyle anlatır:

- "... Şeytanın hali gibidir ki; o insana:

-Kafir ol...

Dedi. Vaktaki o kafir oldu; bu defa ona şöyle dedi:

- Ben, senden uzağım... Ben alemlerin

Rabbi olan Allah'tan korkarım." (59/16).

* * *

İblis, bundan sonra, bazı kötü huylar üzerinde durdu. Ve onların her birinden nasıl istifade ettiğini anlattı...

YALAN:

- Bilmez misin ya Muhammed, yalan bendendir ve ilk yalan söyleyen de benim.

Her kim yalan söylerse... o benim dostumdur.

Her kim yalan yere yemin ederse... o da benim sevgilimdir.

Bilmez misin ya Muhammed, ben Adem'e ve Havva'ya yalan yere Allah adına and içtim.

- "Muhakkak, ben size nasihat ediyorum." (7/16).

Dedim... Bunu yaparım; çünkü yalan yere yemin gönlümün eğlencesidir.

GIYBET- KOĞUCULUK:

Gıybet ve koğuculuğa gelince... Onlar da, benim meyvelerim ve şenliğimdir.

NİKAH ÜZERİNE YEMİN ETMEK:

-
Her kim, talak üzerine yemin ederse... günahkar olacağından endişe
edilir. İsterse bir defa olsun. İsterse doğru bir şey üzerine olsun.

Her
kim, talakı ağzına alırsa... taa, hakikat belli oluncaya kadar karısı
ona haram olur. Onlar bu halleri ile, kıyamete kadar meydana
getirecekleri çocuklar, hep zina çocuğu olur. Ağza alınan o talak
kelimesi yüzünden, hepsi cehenneme girer.

NAMAZ:

- Ya Muhammed, namazı an bean tehir edene gelince... onu da anlatayım.

O, her ne zaman ki, namaza kalkmak ister; tutarım. Ona vesvese veririm.

Derim ki:

- Henüz vakit var. Sen de meşgulsün. Hele şimdilik işine bak. Sonra kılarsın.

Böylece o: Vaktinin dışında namazını kılar... Ve bu sebepten onun kıldığı namaz yüzüne atılır.

Şayet o kimse, beni mağlup ederse... ona insan şeytanlanndan birini yollarım... Böylece onu vaktinde namaz kılmaktan alı koyar.

O, bunda da, beni mağlup ederse... bu sefer onun hesabını namazından görmeye bakarım. O namazın içinde iken:

- Sağa bak... sola bak...

Derim... O da, bakar... O ki böyle yaptı... yüzünü okşar alnından öperim. Bundan sonra ona:

— Sen, ebedi yaramaz bir iş yaptın.

Derim ve böylece onun huzurunu bozarım.

Sen de bilirsin ki ya Muhammed, her kim namazda sağa ve sola çokça bakarsa, Allah onun namazını kabul etmez.

Bunda
da ona mağlup olursam. Yalnız başına namaz kıldığı zaman yanına
giderim. Ve ona: Çabuk namaz kılmasını emrederim. O da, başlar;
namazını çabuk çabuk kılmaya. Tıpkı horozun, gagası ile, yerden bir
şeyler topladığı gibi...

Bu işi, ona yaptırmakta da, başarı kazanamazsam; bu sefer cemaatle namaz kılarken onun yanma varırım.

Orada
onun başına bir gem takarım... Başını imamdan evvel secdeden ve
rukû'dan kaldırırım... İmamdan evvel de, secde ve rukû yaptırırım.

işte... o böyle yaptığı için, kıyamet günü Allah onun başını eşek başına çevirir.

O
kimse, bunda da beni yenerse... Bu defa, ona namazda parmaklarını
çıtlatmasını emrederim. Böylece o: Beni teşbih edenlerden olur. Ama bu
işi ona namaz içinde yaptırmaya muvaffak olursam.

Bunda da, ona mağlup olursam. Bu sefer ona tekrar giderim. Namaz içinde iken burnuna üflerim. Ben üfleyince, o esnemeye başlar.

Şayet
o, bu esneme esnasında elini ağzına kapamazsa... onun içine küçük bir
şeytan girer, dünya hırsını ve dünyevî bağlarını çoğaltır.

İşte... bundan sonra o kimse: Hep bize itaat eder. Sözümüzü dinler. Dediklerimizi

yapar.

Konu: Geri: Şeytanın Hileleri C.tesi Ağus. 23, 2008 7:48 pm

Allah c.c razı olsun ama çok uzun yhaf :lol:

Konu: Geri: Şeytanın Hileleri Cuma Ağus. 29, 2008 5:58 pm

Allah Razı olsun...

Konu: Geri: Şeytanın Hileleri C.tesi Ağus. 30, 2008 6:30 pm

çok teşşekkür ederiz.inşaallah yazılarının devamını bekleriz.

Konu: Geri: Şeytanın Hileleri C.tesi Ağus. 30, 2008 7:33 pm

inşALLAH

Konu: Geri: Şeytanın Hileleri Cuma Eyl. 05, 2008 2:13 pm

sanırım 4 sene önce küçük bir kitapçıkta Şeytanın Hileleri başlığını gördüğümde heyecanlanmıştım ve onu alıp okuduktan sonra da hem korkmuş hem de sevinmiştim şeytanın aldatıcı kurtuluşu zor hilelerinden kurtulmanın zorluğu gözümü korkutuyor diğer yandan Rabbimi düşünüp O'na dayanmak gönlümü genişletiyordu ve o günleri hatırlamama vesile olduğunuz için Allah razı olsun....
Mü'minleri düştükleri hatalardan geri dönme fırsatı veren Rabbim o fırstların farkına varabilecek feraseti bizlere bahşeylesin inşallah....
Amin amin amin amin....

Konu: Geri: Şeytanın Hileleri Cuma Eyl. 05, 2008 10:08 pm

abi bizde vardı o kitap orda görmüşündür belki kücük

Konu: Geri: Şeytanın Hileleri Cuma Eyl. 05, 2008 10:08 pm

ama seytanın hileleri o kcük kitaba sığmayacak kadar cok