DÖRT MUM
Dört mum yavaşça yanıyordu. Ortam çok sessizdi ve konuşmaları duyuluyordu.
İlk mum konuştu; Ben Barışım dedi. Hiç kimse benim yanık kalmamı istemiyor biliyorum
ki söneceğim dedi. Kısa süre sonra alevi azaldı yavaşça söndü.
İkinci mum konuştu; Ben İnancım dedi. Neredeyse herkes, beni artık gerekli görmüyor.
O nedenle artık bana gerek yok dedi ve konuşmasını bitirdi.Alevi azaldı ve söndü.
Üçüncü mum konuştu; Ben Sevgiyim dedi. Yanık kalmam için artık gücüm yok insanlar beni bir kenara bıraktı ve önemimi anlamadı kendilerine en yakın olanları bile sevmeyi unuttular dedi. Alevi azaldı ve söndü.
Ansızın bir çocuk odaya girdi ve üç mumun yanmadığını gördü.
‘’Neden yanmıyorsunuz sizin sonuna kadar yanmanız gerekir’’ dedi ve ağlamaya başladı.
Dördüncü mum çocuğa döndü ve ; ‘’Korkma ben hala yanıyorum diğer mumları yeniden yakabiliriz. Ben Umudum dedi.
Parlayan gözlerle çocuk umut adlı mumu aldı ve diğer mumları tekrar yaktı.
‘’UMUDUN ALEVİ YAŞAMINIZDAN HİÇ EKSİK OLMASIN’’